پراکنده گویی های روزمره 27
1
خب من اینجا می نویسم که دیگه به توئیتر و سایت های خبرگزاری سر نمی زنم. کاری از دست من برنمیاد. از هیچکی برنمیاد.
می خوام از زندگی لذت ببرم و فکر می کنم تنها چیزی که برای لذت بردن از زندگی لازم دارم، ممکن کردن چیزا تا سرحدشه. مهم نیست سرحدش کجاست. مهم نیست که اینا سرحدشو چقدر تنگ کردند و روز به روز هم تنگ تر می کنند. من به همون سرحدش می رسونم.
2
می خواستم بنویسم که دیگه به اینستاگرام سر نمی زنم ولی خب یه پست از دکتر میرزاوزیری دیدم خیلی قشنگ بود:) برای همین این رو نمی نویسم ولی اگه سر بزنم خیلی سلکتیو. فقط اینستاگرام آدمایی که ارزشمندند و همیشه و در همه حال الهام بخشند.
آدم های الهام بخش حتی نا امیدیشون هم الهام بخشه!
3
چقدر انیمیشن tangled رو دوست داشتم. خیلی وقت بود مطلقن هیچ فیلم/انیمیشن ای ندیده بودم و امشب بهم کیف داد. مرسی از نیلوفر. شبمو ساختی.
