پراکنده گویی های روزمره 24

1

چیزی که فهمیدم اینه. این که تغییرات خیلی آهسته هستن. بعد هرچقدر تلاش می کنیم چون زود به زود فیدبک می گیریم این تغییرات محسوس به چشم نمیاین. خطری که وجود داره این هست که این محسوس نبودن تغییرات در کوتاه مدت، آدم رو از ادامه مسیرش منصرف کنه. باید مراقب این بود. یه تمرین جالب این بود که هر چند ساعت (یا هر روز) یه بار مثلن بری از یک درخت عکس بگیری بعد عکس ها رو بعد یه مدت خوبی که گذشت ببینی و تغییر رو احساس کنی.

2

داشتم فکر می کردم که کنکور چقدر آسیب می زنه. دوتا دندون بالام رو سر کنکور ارشد و دوتا دندون پایینم رو سر کنکور لیسانس از دست دادم!

3

بعضی وقتا می ترسم. ترس تمام وجودم رو فرا می گیره. باید راجع به این فکر کنم. طبیعی نیست. مهم هم هست. خیلی مهم. باید بهش فکر کنم.